Studi Analisis Metode Kias antara Mengusap Jaurab dengan Mengusap Khuf Perspektif Fikih Ibadah

Study of Analysis of the Figurative Method between Wiping Jaurab and Wiping Khuf Perspective of the Jurisprudence of Worship

  • Akhmad Hanafi Dain Yunta Sekolah Tinggi Ilmu Islam dan Bahasa Arab (STIBA), Makassar, Indonesia
  • Abdul Munawir Sekolah Tinggi Ilmu Islam dan Bahasa Arab (STIBA) Makassar, Indonesia
  • Iyadh Nazih Sekolah Tinggi Ilmu Islam dan Bahasa Arab (STIBA) Makassar, Indonesia
Keywords: analogy, khuf, jaurab, fiqh

Abstract

This research aims to analyze the method of analogy between wiping over socks and wiping over leather footwear (khuf) from the perspective of Islamic jurisprudence (fiqh of worship). This study falls into the category of qualitative research using the library research method, which involves collecting data from books and previous literature or gathering data from other writings and sources, whether from scientific articles, primary data sources, secondary data sources, and other literature related to the method of analogy. The findings of the research are as follows: First, the type of analogy used in determining the ruling of wiping over socks by analogy with the ruling of wiping over leather footwear is 'illah analogy, by equating the effective cause (illat) of the subsidiary ruling with the original ruling, where the determination of the effective cause is done using the istinbat method through munasabah (suitability). Second, the analogy method used to determine the permissibility of wiping over socks in ablution as a substitute for washing the feet, by analogy with the ruling of wiping over leather footwear, is valid because it fulfills the pillars of analogy and also meets the conditions of each pillar.

References

Kementrian Agama Republik Indonesia, Al-Qur’an dan Terjemahannya (Edisi Penyempurnaan 2019). Cet I; Jakarta: Lajnah Pentashihan Mushaf Al-Qur’an Kementrian Agama RI, 2019.
‘Abdu al-’Āl, ‘Abdu al-Hay, Uṣūl al-Fiqh al-Islāmī, Terj. Muhammad Misbach, Pengantar Ushul Fikih. Jakarta: Pustaka Al-Kautsar, 2019.
al-Ḥiṣnī, Muḥammad bin‘Alī, al-Durr al-Mukhtār. Cet. I; Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1423 H/ 2002 M.
al-Āmidī, ‘Ali bin Muhammad, al-Ihkām fī Uṣūl al-Ahkām. Cet. II; Beirut: al-Maktabah al-Islāmi 1402 H/1982 M.
Akbar, Khaerul, dkk. Panduan Penulisan Karya Tulis Ilmiyah STIBA Makassar. Makassar: Pusat Penelitian & Pengabdian Masyarakat STIBA Makassar, 2020.
al-Asy’aṡ, Abū Dāwud Sulaimān bin, Sunan Abī Dāwud. Cet. I; Beirut: Dār al-Risālah al-‘Ālamiyyah, 1430 H/ 2009 M.
Azhari, Fathurrahman. “Qiyas Sebuah Metode Pengglian Hukum Islam”, Syariah: Jurnal Hukum dan Pemikiran 13, no. 1 (2013): h. 1-10.
Azka, Darul, dkk, Jam’ al-Jawāmi’ (Kajian dan Penjelasan Ushul Fiqh dan Ushuluddin). Cet. I; Kediri: Santri Salaff Press, 2014.
al-Baihaqī, Abū Bakr Ahmad bin al-Husain bin ‘Ali. al-Sunan al-Kubrā. Cet. III; Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1423 H/ 2003 M.
bin al-Ḥajjāj, Muslim, Ṣaḥīḥ Muslim. Cet. I; Turki: Dār al-Ṭibā’ah al-‘Āmirah, 1334 H.
bin Bāz, Abd al-‘Azīz bin ‘Abdillah bin ‘Abd al-Raḥmān, Majmū’ Fatāwā wa Maqālāt Mutanawwi’ah. Cet. 1; Saudi: Idārah al-Buḥūṡ sl-‘Ilmiyyah wa al-Iftā, t.th.
bin Ḥanbal, Aḥmad bin Muḥammad, al-‘Ilal wa Ma’rifah al-Rijāl. Cet. II; Riyadh: Dār al-Khānī, 1422 H/ 2001 M.
bin Ḥanbal, Aḥmad, Musnad al-Imām Aḥmad bin Ḥanbal. Cet I; Beirut: Muassasah al-Risālah, 1421 H/ 2001 M.
bin Ḥazm, ‘Alī bin Aḥmad bin Sa’īd, al-Muḥallā bi al-Āṡār. Cet. III; Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1424 H/ 2003 M.
al-Buhūtī al-Hambalī, Manṣūr bin Yūnus, Kasysyāf al-Qanā’ ‘an al-Iqnā’. Cet. 1; Saudi: Wizārah al-‘Adl fī al-Mamlakah al-‘Arabiyyah al-Su’ūdiyyah, 1421 H/ 2000 M.
al-Bukhārī, Muḥammad bin Ismā’īl, Ṣahīh al-Bukhārī. Cet. V; Damaskus: Dār Ibn Kaṡīr, 1414 H/ 1993 M.
al-Dardīr, Aḥmad bin Muḥammad, al-Syarḥ al-Ṣagīr. Kairo: Dār al-Ma’ārif, t.th.
al-Dusūqī, Muḥammad bin Aḥmad, Ḥāsyiah al-Dusūqī ‘Alā al-Syarḥ al-Kabīr. Cet. I; Damaskus: Dār al-Fikr, t.th.
al-Gazālī, Muḥammad bin Muḥammad, al-Mustaṣfā. Cet. I; Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1413 H/ 1993 M.
al-Ḥajjāj, Muslim bin, Ṣaḥīḥ Muslim. Cet. I; Turki: Dār al-Ṭibā’ah al-‘Āmirah, 1334 H.
al-Ḥarrānī, Aḥmad bin ‘Abd al-Ḥalīm bin Taimiyah, Majmū’ al-Fatāwā. Cet. I; Madinah: Majma’ al-Malik Fahd, 1416 H/ 1995 M.
al-Ḥaṣkafī, Muḥammad bin ‘Alī, al-Durr al-Mukhtār. Cet. I; Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1423 H/ 2002 M.
Ibn Rusyd, Muhammad Bin Ahmad. Bidāyah al-Mujtahid wa Nihāyah al-Muqtaṣid. Cet. I; Kairo: Dār al-Hadīs, 1425 H/ 2004 M.
al-Jauziyyah, Muḥammad bin Abī Bakr bin al-Qayyim, Tahżīb Sunan Abī Dāwud. Cet. II; Beirut: Dār Ibn Ḥazm, 1440 H/ 2019 M.
al-Kāsānī, Abū Bakr bin Mas’ūd, Badāi’ al-Ṣanāi’ fī Tartīb al-Syarāi’. Cet. II; Beirut : Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1406 H/ 1987 M.
Kementrian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia. “KBBI Daring”. https://kbbi.kemdikbud.go.id/. 12 November 2021.
Khalāf, ‘Abd al-Wahhāb, ‘Ilm Uṣūl al-Fiqh wa Khulāṣah al-Tasyrī’ al-Islāmī. Cet. I; Kairo: Dār al-Fikr al-‘Arabī, 1417 H/ 1996 M.
al-Madanī, Mālik bin Anas, al-Mudawwanah. Cet 1; Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1415 H/ 1994 M.
al-Maqdisī, Abdullāh bin Aḥmad bin Qudāmah, al-Kāfī fī Fiqh al-Imām Aḥmad. Cet. I; Beirut :Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1414 H/ 1994 M.
al-Maqdisī, Abdullāh bin Ahmad bin Qudāmah. Rauḍatu al-Nāẓir Wa Junnatu al-Manāẓir. Cet. I; Kairo: Dār Ibn al-Jauzī 1438 H/2017 M.
al-Munżir, Muḥammad bin Ibrāhīm bin, al-Ausaṭ fī al-Sunan wa al-Ijmā’ wa al-Ikhtilāf. Cet. I; Riyadh: Dār Ṭaibah, 1405 H/ 1985 M.
Muslimin, Edy. “Qiyas Sebagai Sumber Hukum Islam”, Mamba’ul Ulum 15, no. 2 (2009): h. 242-250.
Muṣṭafā, Ibrāhīm, dkk, al-Mu’jam al-Wasīṭ. Cet I; Kairo: Dār al-Da’wah, 1431 H/ 2010 M).
Mustofa, Bisri. Pedoman Menulis Proposal Penelitian Skripsi dan Tesis. Cet. I; Yogyakarta: Panji Pustaka, 2009.
al-Nawawī, Yahyā bin Syaraf, al-Majmū’ Syarḥ al-Mażhab. Cet. I; Jeddah: Maktabah al-Irsyād, t.th.
“Qiyas Sebagai Metodologi Penetapan Hukum Islam”. Situs Resmi STAI Syamsul ‘Ulum. https://staisyamsululum.ac.id/qiyas/ (9 November 2021).
Rāfi, Irsyād, Muzakkirah Uṣūl al-Fiqh. Makassar: al-Ma’had al-‘Ālī li al-Dirāsāt al-Islāmiyyah wa al-Lugah al-‘Arabiyyah, t.th.
Santoso, Singgih. Mahir Statistik Multivariat Dengan SPSS. Cet. I; Jakarta: Media Komputindo, 2018.
al-Sarkhasī, Muḥammad bin Aḥmad, al-Mabsūṭ. Cet. I; Beirut: Dār al-Ma’rifah, 1414 H/ 1993 M.
Soekanto, Soerjono dan Sri Mamudji. Penelitian Hukum Normatif (Suatu Tinjauan Singkat). Cet. I; Jakarta: Rajawali Pers, 2001.
al-Syaibānī, Muḥammad bin al-Ḥasan, al-Aṣl al-Ma’rūf bi al-Mabsūṭ. Cet I; Karachi: Idārah al-Qurān wa al-‘Ulūm al-Islāmiyyah, t.th.
al-Syāfi’ī, Muḥammad bin Idrīs, al-Risālah. Cet. I; Kairo: Muṣtafā al-Bābī al-Ḥalbī, 1357 H/ 1938 M.
al-Syīrāzī, Abū Iṣhāq Ibrāhīm, al-Luma’ fī Uṣūl al-Fiqh. Cet. II;Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1424 H/ 2003 M.
al-Syirbīnī, Muḥammad bin Aḥmad, Mugnī al-Muḥtāj. Cet. I; Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1415 H/ 1994 M.
bin Taimiyah al-Ḥarrānī, Aḥmad bin ‘Abd al-Ḥalīm, Majmū’ al-Fatāwā. Cet. I; Madinah: Majma’ al-Malik Fahd, 1416 H/ 1995 M.
al-Ṭayyār, Abdullah bin Muḥammad, al-Fiqh al-Muyassar. Cet. II; Riyadh: Madār al-Waṭan, 1433 h/ 2011 M.
al-Ṭayyār, Musā’id bin Sulaimān, al-Muḥarrar fī ‘Ulūm al-Qurān. Cet. II; Jeddah: Markaz al-Dirāsāt wa al-Ma’lūmāt al-Qurāniyyah bi Ma’had al-Imām al-Syāṭibī, 1429 H/ 2007 M.
al-Tirmizī, Muhammad bin ‘Īsā. Sunan al-Tirmizī. Cet. I; Kairo: al-Quds, 2019.
al-‘Uṡaimīn, Muḥammad bin Ṣālih, Fiqh al-‘Ibādāt. Cet. I; Riyadh: Madār al-Waṭan li al-Nasyr, 1425 H.
al-Uṡaimīn, Muḥammad bin Ṣālih, Majmū’ Fatāwā wa Rasāil al-‘Uṡaimīn. Cet. 1; Riyadh: Dār al-Waṭan, 1413 H/ 1992 M.
al-Uṡaimīn, Muḥammad bin Ṣālih, al-Syarḥ al-Mumti’ ‘alā Zad al-Mustaqni’. Cet.I; Kairo: Dār Ibn al-Jauzī, 1422 H.
al-Uṡaimīn, Muhammad bin Ṣālih, Syarḥ al-Uṣūl min ‘Ilm al-Uṣūl. Cet I; Aleksandria: Dār al-Baṣīrah, t.th.
al-Uṡaimīn, Muhammad bin Ṣālih, al-Uṣūl min ‘Ilm al- Uṣūl. Cet. I; Aleksandria:
Published
2023-11-30
Statistic
Viewed: 0
Downloaded: 0
How to Cite
Akhmad Hanafi Dain Yunta, Abdul Munawir, and Iyadh Nazih. 2023. “Studi Analisis Metode Kias Antara Mengusap Jaurab Dengan Mengusap Khuf Perspektif Fikih Ibadah”. AL-QIBLAH: Jurnal Studi Islam Dan Bahasa Arab 2 (6), 626-45. https://doi.org/10.36701/qiblah.v2i6.1577.